Empowered door de HOP training

Je bent een aansteller

Als je een  psychische aandoening hebt  (zoals bijvoorbeeld bipolaire stoornis, psychosegevoeligheid, depressie) dan gaat  dat vaak gepaard met schaamte.

Of je krijgt te maken met vooroordelen vanuit je omgeving.  Je wordt gezien als aansteller, zwakkeling of als gevaarlijk. Cijfers bevestigen dat:

• Ruim zes op de 10 Nederlanders onderschat de omvang en de ernst van psychische aandoeningen.
• De helft van de mensen met een psychische aandoening voelt zich gediscrimineerd.

Wat zijn de gevolgen?

Grote kans dat jij onderstaande genoemde gevolgen herkent bij jezelf.

De meesten voelen zich vanwege hun diagnose gehinderd om te gaan solliciteren of een opleiding te gaan volgen (68%).

Slechts 17% van deze groep heeft een baan terwijl de overgrote meerderheid dolgraag zou willen werken.

Of  de aandoening weerhoudt een intieme persoonlijke relatie te beginnen (56%). Sommige stoppen zelfs met het zoeken naar een partner.

’Ik schaamde me diep dat ik een psychose heb gehad. Daardoor raakte ik sociaal geïsoleerd. Nu zie ik in dat ik supertrots kan zijn en dat ik mij niet hoef te schamen. Ik sta weer midden in het leven.

Een psychose krijgen is heftig. Het herstel kan lang duren. Maar eenmaal stabiel, dan krijg je te maken met vooroordelen. Mensen zien je als eng, gevaarlijk of zwak. Dat is hoe mensen doorgaans denken over mensen die een psychose hebben gehad.

Het omgekeerde is echter het geval wat onderzoek en de praktijk laten zien: de meeste mensen met een psychose plegen geen delict en  herstellen goed.

Maar dat weten veel mensen niet.

Je bent op deze pagina beland omdat je worstelt met de vraag: moet ik het wel of niet vertellen dat ik een psychose heb gehad?

Of misschien worstel je met een andere ernstige psychische aandoening waar je je diep voor schaamt.

Van schaamte naar zelfvertrouwen

Je hebt veel ellende, onrecht en teleurstellingen meegemaakt doordat je een psychose heb meegemaakt. Je bent daardoor uit het veld geslagen geweest.

Maar je vervalt niet in een slachtoffer rol. Je neemt verantwoordelijkheid om er boven op te komen.

Jij hebt geen invloed op de reactie hoe anderen op je zullen reageren. Maar jij kan wel bepalen hoe jij daarmee omgaat. Je laat je niet tegenhouden door vooroordelen.’’

Over je psychose vertellen? Niet doen!

‘’Mijn therapeuten hebben mij aangeraden om altijd te verzwijgen dat ik een psychose heb gehad. Want dan riskeer je dat mensen van je weglopen. En dat is ook gebleken.’’

Het is een standaardadvies van hulpverleners: niet vertellen. Ondertussen loop jij  gespannen rond met je geheim. Het wordt op den duur zo erg dat het geheimhouden jou meer stress geeft, dan de feitelijke beperkingen van je psychische kwetsbaarheid.

Dat is pas frustrerend: Je bent uit een diep dal gekomen, je bent stabiel, het gaat prima: maar het geheimhouden geeft stress.

Gelukkig kan het anders. Ik laat je zien hoe je per situatie kan kiezen voor de juiste strategie. Dan loop jij niet meer op eieren. Jij hebt de regie terug.

Ervaren HOP trainer/ opleider in binnen- en buitenland

De Honest, Open, Proud (HOP) training is een wetenschappelijk onderzochte training uit Amerika. Stichting Samen Sterk zonder Stigma heeft de HOP training vertaald en doorontwikkeld voor de Nederlandse situatie. Ik ben opgeleid tot zowel facilitator als Master. Dit betekent dat ik zowel zelf groepen begeleid als nieuwe HOP trainers opleid.

Ik heb de training in binnen- en buitenland gegeven. Ik heb ervaring met een brede doelgroep: Van mensen die nog in hun herstelproces zitten na een psychose. Tot aan mensen die betaald werk zoeken of al werken op WO niveau. Of mensen die met vraagstukken in de liefde zitten: hoe vertel ik het aan iemand met wie ik date?

Ik heb expertstatus op dit onderwerp. Naast trainingen geef ik ook lezingen. Ik sprak op Tedx Amsterdam Women, ik ben genomineerd voor de Viva400, ik geef lezingen in binnen en buitenland (waaronder voor de Europese Commissie) , en ik treed op in de media. Ook ben ik het auteur van het boek “Vertel ik het wel of vertel ik het niet? Omgaan met het stigma op psychische aandoeningen”.

Waarom reguliere hulpverleners jou niet goed kunnen begeleiden

De meeste hulpverleners weten niet zo goed raad met dit dilemma van hun cliënten. Artsen en verpleegkundigen zijn op de eerste plaats medisch opgeleid en richten zich op het verkrijgen en behouden van jouw psychische stabiliteit. Ze weten alles over jouw ziektebeeld. Op deze manier ben ik ook destijds opgeleid tot psycholoog.

Maar de combinatie van persoonlijke ervaring met stigma en professionele ervaring als psycholoog maakt dat ik wél goed op jouw vragen kan  aansluiten.

Hoe zou jouw leven eruit zien als jij weer stappen durft te nemen?

Je hebt twee opties

De eerste optie: Je houdt alles bij hetzelfde. Je blijft in dezelfde veilige wereld die jij nu hebt gecreëerd. Niemand kan je kwetsen.

Of ga jij voor optie 2

Hoe zou jouw leven eruit zien als jij die stappen durft te nemen die jij  nu vermijdt uit schaamte voor je psychose? Stel je voor dat je weer durft te solliciteren en de baan van je dromen krijgt? Stel je voor dat je een partner vindt die geen moeite heeft met jouw psychiatrisch verleden?

Jouw leven bestaat toch uit méér dan jouw diagnose?

Zullen we samenwerken?